Wanneer we geboren worden, kijken we nog onbevangen naar de wereld. Al snel wordt onze blik bijgestuurd en worden we geacht te kijken door de ogen van het systeem (de organisatiestructuur van de gemeenschap / de cultuur). Dat wat het systeem waarneemt (gebaseerd op dat wat het systeem zich ten doel heeft gesteld: dus voor ogen heeft) wordt via onze ouders, opvoeders, leraren, schooldirecteuren, artsen, verpleegkundigen, ambtenaren, politie, de media, managers en leidinggevende enzovoorts doorgegeven. We worden dus zeg maar ‘opgevoed’ met het moraal, de regels en de manieren die passen bij de systemische kijk van het cultureel bepaald organisatie model.
*Astrologisch kunnen we het kijken door de ogen van een systeem plaatsen bij de betekenis van Saturnus.
Vroeger was het een stamhoofd, een hogepriester, de farao, de koning meestal in samenwerking met de kerk en vandaag de dag zijn het elitaire families, staatshoofden, presidenten en ministers die het zogenaamde kijken door de ogen van het systeem bewaken en bewaren. Dit beoogde doel is ooit een keer ontstaan of geformuleerd (denk bijvoorbeeld aan zoiets als een grondwet) en kan in de praktijk, al dan niet stilzwijgend, generaties lang van leider tot leider worden doorgegeven.
Hooggeplaatste personen worden al dan niet democratisch gekozen om door de ogen van het systeem te kijken en de beoogde doelen van het systeem te ‘bewaren’. Indien nodig moeten zij gedurende de tijd hun processen en strategieën bijstellen. Dit bijstellen gebeurt aan de hand van de bewegingen in de tijd en met name aan de hand van crisiservaringen. Het systeem heeft namelijk de insteek om zich in te zetten voor overleving en de (economische) groei van de gemeenschap. Crisiservaringen bedreigen immers de doelstellingen en dus de overleving van en het gedachtegoed van het systeem.
Het veranderen van een strategie door gezagdragers, vraagt om een implementatie binnen het maatschappelijk denken, een verandering van blikveld. Hoe groter de strategische verandering hoe meer de kijk op de werkelijkheid van boven naar beneden (van bovenaf) zal moeten worden bijgestuurd. Mensen die deel uitmaken van de cultuur, moeten dan mee veranderen. De zienswijzen en inzichten moeten worden aangepast. Dit alles is dus een zeer mentaal collectief proces en heeft minder te maken met onze persoonlijke bevindingen. Wat ieder er persoonlijk zelf van vindt of wat ieders persoonlijke ervaringen ook mogen zijn, iedereen dient zich aan te passen en te leren kijken door de ogen van het systeem. Het systeem staat uiteindelijk dus boven de persoonlijke beleving.
Astrologisch kunnen we het onbevangen, vrije, objectieve, nuchtere, heldere en logische waarnemen (ruimtelijk inzicht) vanuit het individu plaatsen bij de betekenis van Uranus. Hij stelt vragen als: “kunnen we zelfstandig vrijuit waarnemen? Kunnen we gewoon, nuchter, helder en objectief aannemen wat we zelf met onze eigen ogen (ook innerlijke ogen) waarnemen, zonder dat we stuiten op de oordelen van de buitenwereld en de maatschappij? Wat zie je en welke heldere gedachtes kun jij aan je eigen waarneming verbinden? Wat is realiseerbaar: fantasie of realiteit? Welke gedachtes (idealen) zijn levensvatbaar en kunnen wanneer ze worden gerealiseerd tot een doorbraak leiden en de wereld vooruit helpen? Welke werkelijkheid kan worden verwerkelijkt? Welke vernieuwende technieken scheppen werkelijke vooruitgang en bieden helderheid (licht) en welke niet? De zuivere wetenschappelijke manier van kijken (wat gebeurt er nu concreet, wat zijn de patronen, wat is logisch en wat niet) past ook bij Uranus.
Echter de Uranus manier van kijken, hoeft niet in het straatje van de Saturnus manier van kijken (het kijken vanuit een patroon) te passen. Uranus is ongebonden en laat zich niet afleiden door angst en de behoefte aan overleving, zelfbehoud en economische groei waar Saturnus voor staat.
Ter symbolische vergelijking zou je misschien kunnen zeggen dat Uranus staat voor het grof weefsel dat dient als ondergrond voor een borduurwerk. Het borduurwerk, zeg het weefpatroon, staat voor Saturnus en het weefsel waar het patroon op afgebeeld wordt en op geleid kan worden, staat voor Uranus. Uranus toont als het ware de ruimte die het borduurwerk heeft (het lege veld, het nog te idealiseren idee) om zich te kunnen uitbreiden of zelfs helemaal te vernieuwen en te veranderen van vorm. Uranus is in staat te kijken naar zowel het concrete patroon als naar het lege veld, waardoor er ruimte kan worden gecreëerd voor verandering.
In de mythologie zien we dat Uranus met een vooruitziende blik Saturnus probeert te waarschuwen (zie de mythe over Kronos). Hij zegt zoiets als: “Pas op dat jou niet hetzelfde overkomt als wat mij is overkomen! Want ooit zal jij door je kinderen (een volgende generatie) worden bestreden, net zoals jij nu mij bestrijdt!”
In de mythologie zien we ook dat Saturnus zich ten slotte van Uranus ontdoet en uit het oog verliest. Saturnus regeert. Vrij vertaald betekent dit: de kijk van Uranus moet dienstbaar zijn aan Saturnus en niet andersom.
Mensen die goed door de ogen van Uranus kunnen kijken (zeg Uranus sterk hebben staan in hun horoscoop of het teken Waterman), laten zich veelal niet zomaar bedotten of om de tuin leiden. Zij hebben het als kind in de gaten als men hun eigen kijk op de wereld probeert om te buigen. In mijn praktijk merk ik dat dit momenteel iets is, waar jongeren last van kunnen hebben en op vast dreigen te lopen.
Tijden lijken zich mogelijk te keren. De hemellichamen tonen ons een kans. Astrologisch zien we een vierkant-aspect tussen Saturnus en Uranus de sfeer van dit jaar bepalen. En het duurt nog even maar in maart 2023 schuift Pluto langzaam en gestaag in de richting van het teken Waterman (het teken waarover Uranus heerst). We leven in een bijzonder chaotische tijd (chaos is ook Uranisch).
Vooralsnog zit er niets anders op dan mee te bewegen met de tijd. En terwijl we zo meebewegen, moeten we ondertussen individueel als mens heldere keuzes durven maken…