Alle berichten van

Egoïsme

Gedurende de tijd hebben we ingeprent gekregen dat het egoïstisch is om eerst aan jezelf te denken. Het christendom en de kerk heeft hier een grote rol in gespeeld. Zij predikt al eeuwen dienstbaarheid en naaste liefde en leert de mens dat het ‘not done’ is om jezelf op de eerste plaats te zetten. Het verkondigen van die dienstverlenende, barmhartige boodschap heeft zich gedurende de tijd ongemerkt in onze  cultuur genesteld.

Mogelijk werd deze boodschap vanuit goede bedoelingen de wereld ingezet met het achterliggende idee het egoïsme de wereld uit te bannen. Wanneer iedereen immers vandaag nog zou besluiten om zichzelf voor altijd op de tweede plaats te zetten, zal je een ander immers nooit zo snel voor het hoofd stoten en de wereld zal dan als vanzelf een vriendelijk karakter kunnen krijgen. 
Echter heeft deze, op eerste gezicht goed bedoelde overtuiging, ook een keerzijde. Namelijk: het geeft een ander macht over jou doen en laten. Dit onder het mom van: “als jij geen rekening houdt met mij, als jij je niet dienstbaar opstelt en anders denkend bent, dan ben je egoïstisch…” En zo kan het gebeuren dat jou een schuldgevoel wordt aangepraat. 

Op het eerste gezicht is het best een nobele gedachte om jezelf op de tweede plaats en ten dienste van de ander op te stellen. Echter wanneer je er goed over nadenkt, kleven er dus ook nadelen aan. Het gevaar bestaat namelijk dat je  door de  behoeften van een ander belangrijker te maken, met jezelf in de knoei kunt komen. Helemaal als jij je daarbij ook nog eens verantwoordelijk gaat voelen voor de ander zijn of haar levensgeluk.

Vele generaties vrouwen hebben zich om precies die reden weggecijferd en opgeofferd. Zij plaatsten de man vanuit culturele en kerkelijke overtuiging boven zichzelf. Zij schikte zich in haar verzorgende taken om aan het ‘goede’ te kunnen voldoen. De man daarentegen diende zichzelf wel op de eerste plaats te zetten, echter vanuit de intentie dat hij daarmee het gezin, de familie en de gemeenschap economisch kon dienen.  Hij moest zich dus zeg maar egoïstisch kunnen opstellen om zo het grotere belang te kunnen dienen. Dus jezelf op de eerste plaats zetten, kon als middel worden ingezet om al dan niet zogenaamd het ‘goede’ te kunnen doen. Denk hierbij ook aan leiders, geneesheren, landeigenaren enzovoorts. 

Nu zijn we in een tijd aangekomen waarin het thema egoïsme onze aandacht heeft en de oude religieuze theorieën en de hierboven genoemde oplossing om ermee om te gaan, geëvalueerd mag worden. We doen er volgens mij goed aan om het thema egoïsme vanuit spirituele invalshoek te onderzoeken.
We komen er langzamerhand namelijk achter dat het voor ons gevoel van eigenwaarde niet klopt om een ander, vanuit bijvoorbeeld geslacht, culturele achtergrond, functie, financiële situatie, familielijn, enzovoorts, een meerwaarde toe te kennen en daarmee egoïstisch gedrag voor die personen toe te staan. Er vindt een transformatie plaats en dat gaat niet zonder gemor van het ‘establishment’. Eerder kwamen we blijkbaar nog niet in conflict met onszelf en beschouwden we het  geloofssysteem van dienstbaarheid, als iets dat ‘goed’ was voor ons en de wereld. Afhankelijk van je afkomst (geslacht, cultuur en familie waarin je werd geboren) bezat je nu eenmaal meer of minder rechten om je zeg maar ‘vooraanstaand’ te kunnen gedragen.
Nu beginnen we ons echter steeds meer te realiseren dat  onszelf opofferen ten gunste van een betere wereld, door een ander meer rechten te geven, dit automatisch ook betekent dat we een ander toestaan voor ons te bepalen wat goed en wat  slecht is. En deze schoen begint nu te wringen.

Wanneer we dus vanuit ons geloofssysteem bezig zijn met de vraag: “wat heb jij nodig?” En niet (of pas in tweede instantie) met: wat heb ik eigenlijk nodig, dan ondermijnen we onze manifestatiekracht. In de astrologie leren we dit principe van de tekens Ram en Weegschaal. Bij een gezonde relatie en samenwerking gaat het altijd om een eerlijke verdeling, om geven en nemen. Alleen wanneer het geven en nemen in balans is, kan de relatie slagen. De onevenwichtige verdeling is echter iets wat het oude geloofssysteem in stand houdt. We hebben dus een nieuw kader nodig, een nieuw idee dat beter past bij onze huidige inzichten. We beginnen te beseffen dat ieder individu het totaal in zich draagt en het in hokjes denken en in maatschappelijke piramide structuren past niet meer.

Wat zal de uitwerking een groots effect hebben wanneer we massaal afrekenen met de overtuiging ‘slecht’ te zijn en wanneer we onszelf en de ander een dienst bewijzen door de liefde voor het leven op de eerste plaats te zetten. Wat zal het effect groot zijn wanneer we dienstbaarheid tonen aan het leven zelf, puur door onszelf lief te hebben!

Volg je hart?

Je leest het overal, de uitdrukking volg je hart. Maar wat wordt er eigenlijk bedoeld met volg je hart? Veel mensen weten welk verlangen er in hun hart leeft en welk verlangen zij graag vervuld willen zien. Niet iedereen verlangt overigens hetzelfde, maar de meesten van ons ervaren wel ergens een tekort of gemis. Het veranderen van tekort kan een hartenwens zijn die wij heel graag in vervulling zien gaan. Zo kunnen we verlangen naar liefde, naar een leuke baan, meer aanzien, meer geld, een ander huis, een kind, een mooi uiterlijk, meer vrijheid, minder stress, een nieuwe auto, een leven zonder Corona enzovoort. We kunnen gemerkt of ongemerkt veel energie stoppen in dit onvervulde verlangen.

Veel sprookjes drijven qua verhaallijn op de ontwikkelingen rondom zo’n onvervulde wens. Zo wensen de koning en koningin uit Doornroosje een kindje; De koningin uit Sneeuwwitje wenst eeuwige schoonheid en jeugd en de stiefmoeder uit Assepoester wenst een prins (aanzien en rijkdom) voor haar twee dochters, maar vermoedelijk nog meer voor haarzelf.
In sprookjes zien we overigens waar het volgen van ons verlangen uiteindelijk toe kan leiden. Het loopt namelijk helemaal niet goed af voor die boze stiefmoeder koninginnen die hun verlangens probeerden te bevredigen.

De uitspraak “volg je hart” roept dus, als we er op die manier over nadenken, een aantal vragen op en het schept dus verwarring. Want waar doen we nu goed aan? Moeten we nu wel of niet ons hart volgen? Want wat nu als ons hart gebroken en gewond is? Is het volgen van je hart dan wel zo wijs? Kun je als je hart (zonder dat je hier enig benul van hebt) in twee stukken ligt, überhaupt wel je hart volgen?

Wat voor mij persoonlijk heel helder is: het volgen van het verlangen mag niet voortkomen uit een gevoel van tekortkoming en gebrek. En daarnaast mag het volgen van je hart niet ten koste gaan van anderen. Misschien doen we er daarom beter aan om te zeggen: heel je hart in plaats van volg je hart. De rest volgt dan vanzelf…

artikel, Saskia van vliet, Sterrentaal

Kijken door de ogen van het systeem

Wanneer we geboren worden, kijken we nog onbevangen naar de wereld. Al snel wordt onze blik bijgestuurd en worden we geacht te kijken door de ogen van het systeem (de organisatiestructuur van de gemeenschap / de cultuur). Dat wat het systeem waarneemt (gebaseerd op dat wat het systeem zich ten doel heeft gesteld: dus voor ogen heeft) wordt via onze ouders, opvoeders, leraren, schooldirecteuren, artsen, verpleegkundigen, ambtenaren, politie, de media, managers en leidinggevende enzovoorts doorgegeven. We worden dus zeg maar ‘opgevoed’ met het moraal, de regels en de manieren die passen bij de systemische kijk van het cultureel bepaald organisatie model.
*Astrologisch kunnen we het kijken door de ogen van een systeem plaatsen bij de betekenis van Saturnus.  

Vroeger was het een stamhoofd, een hogepriester, de farao, de koning meestal in samenwerking met de kerk en vandaag de dag zijn het elitaire families, staatshoofden, presidenten en ministers die het zogenaamde kijken door de ogen van het systeem bewaken en bewaren. Dit beoogde doel is ooit een keer ontstaan of geformuleerd (denk bijvoorbeeld aan zoiets als een grondwet) en kan in de praktijk, al dan niet stilzwijgend, generaties lang van leider tot leider worden doorgegeven.

Hooggeplaatste personen worden al dan niet democratisch gekozen om door de ogen van het systeem te kijken en de beoogde doelen van het systeem te ‘bewaren’. Indien nodig moeten zij gedurende de tijd hun processen en strategieën bijstellen. Dit bijstellen gebeurt aan de hand van de bewegingen in de tijd en met name aan de hand van crisiservaringen. Het systeem heeft namelijk de insteek om zich in te zetten voor overleving en de (economische) groei van de gemeenschap. Crisiservaringen bedreigen immers de doelstellingen en dus de overleving van en het gedachtegoed van het systeem.  
Het veranderen van een strategie door gezagdragers, vraagt om een implementatie binnen het maatschappelijk denken, een verandering van blikveld. Hoe groter de strategische verandering hoe meer de kijk op de werkelijkheid van boven naar beneden (van bovenaf) zal moeten worden bijgestuurd. Mensen die deel uitmaken van de cultuur, moeten dan mee veranderen. De zienswijzen en inzichten moeten worden aangepast. Dit alles is dus een zeer mentaal collectief proces en heeft minder te maken met onze persoonlijke bevindingen. Wat ieder er persoonlijk zelf van vindt of wat ieders persoonlijke ervaringen ook mogen zijn, iedereen dient zich aan te passen en te leren kijken door de ogen van het systeem. Het systeem staat uiteindelijk dus boven de persoonlijke beleving.

Astrologisch kunnen we het vrije, objectieve, nuchtere, heldere en zintuiglijk tastbare waarnemen vanuit het individu plaatsen bij de betekenis van Uranus. Hij stelt vragen als: “kunnen we zelfstandig vrijuit waarnemen? Kunnen we gewoon, nuchter, helder en objectief aannemen wat we zelf met onze eigen ogen (ook innerlijke ogen) waarnemen, zonder dat we stuiten op de oordelen van de buitenwereld en de maatschappij?” De zuivere wetenschappelijke manier van kijken (wat gebeurt er nu concreet, wat zijn de patronen, wat is logisch en wat niet) past ook bij Uranus.
Echter de Uranus manier van kijken, hoeft niet in het straatje van de Saturnus manier van kijken te passen. Uranus is ongebonden en laat zich niet afleiden door angst en de behoefte aan overleving en economische groei.
In de mythologie zien we dat Uranus met een vooruitziende blik Saturnus probeert te waarschuwen (zie de mythe over Kronos). Hij zegt zoiets als: “Pas op dat jou niet hetzelfde overkomt als wat mij is overkomen! Want ooit zal jij door je kinderen (een volgende generatie) worden bestreden, net zoals jij nu mij bestrijdt!”
In de mythologie zien we ook dat Saturnus zich van Uranus ontdoet en uit het oog verliest. Saturnus regeert. Vrij vertaald betekent dit: de kijk van Uranus moet dienstbaar zijn aan Saturnus en niet andersom.

Mensen die goed door de ogen van Uranus kunnen kijken (zeg Uranus sterk hebben staan in hun horoscoop of het teken Waterman), laten zich veelal niet zomaar bedotten of om de tuin leiden. Zij hebben het als kind in de gaten als men hun eigen kijk op de wereld probeert om te buigen. In mijn praktijk merk ik dat dit momenteel iets is, waar jongeren last van kunnen hebben en op vast dreigen te lopen.

Tijden lijken zich mogelijk te keren.  De hemellichamen tonen ons een kans. Astrologisch zien we een vierkant-aspect tussen Saturnus en Uranus de sfeer van dit jaar bepalen. En het duurt nog even maar in maart 2023 schuift Pluto langzaam en gestaag in de richting van het teken Waterman (het teken waarover Uranus heerst). We leven in een bijzonder chaotische tijd (chaos is ook Uranisch).
Vooralsnog zit er niets anders op dan mee te bewegen met de tijd. En terwijl we zo meebewegen, moeten we ondertussen individueel als mens heldere keuzes durven maken…

Integriteit

Wanneer we onze individualiteit niet eren en niet naar buiten toe uitdrukken dan zijn we niet integer. Niet eerlijk naar onszelf toe en ook niet naar een ander. Twee planeetjes die met integriteit te maken hebben en momenteel in het veld van het collectieve bewustzijn op de grote gong slaan, zijn Eris en Sedna.

Waar bij Eris de nadruk ligt op het uiten van onrecht en het aanvechten van leugens (de strijd tegen het verdraaien en verdoezelen van de feiten), ligt bij Sedna de nadruk op het uiten van een diep gevoel van gekwetstheid. Gevoelens van schuld, schaamte en pijn die we voor de buitenwereld verborgen kunnen houden.
Zowel Eris en Sedna hebben bijvoorbeeld betrekking op thema’s als discriminatie, onderdrukking, machtsmisbruik en de kwestie framing. We hoeven maar om ons heen te kijken om te zien dat deze onderwerpen momenteel de aandacht vragen. Er wordt volop geprotesteerd en veel mensen voelen zich niet gehoord en begrepen. Er hangt veel al dan niet ingehouden boosheid en frustratie in de lucht. Zoals gezegd kunnen we de geblokkeerde energie die zich ophoopt als we onze waarheid moeten onderdrukken en niet gehoord worden, plaatsen bij de betekenis van zowel Eris als Sedna. We kunnen ze vanuit spiritueel oogpunt ook verbinden met het keelchakra.

Astrologisch gezien bleken de conjuncties die Eris afgelopen periode met Mars maakte en de dans waarin ze zich bevindt met Pluto (het afgelopen jaar maakte zij 3 x een vierkant aspect) zich uit te drukken in een strijd tussen hen die zich niet gehoord voelen en hen die het beleid bepalen. Eris gaat over het thema van de ongenode gast. De gast die niet is of wordt uitgenodigd op het ‘feest’. Dit feest kunnen we maatschappelijk opvatten. Eris gaat zeg maar over de lastpakken die zich niet willen aanpassen aan de afspraken en regels die er binnen de ‘groep’ gelden. Het gaat over mensen die men beschouwt als zogenaamde roeptoeters en onruststokers (Eris werd als dusdanig gezien in de mythologie door de Olympische goden). Het fenomeen Wappie en demonstrant tegen de coronamaatregelen is hier in de huidige tijd een goed voorbeeld van. Op 28 augustus 2021 zal het aspect tussen Eris met Pluto overigens weer exact worden. Dus we zijn voorlopig nog niet van haar energie af.

Niet alleen Eris ook Sedna bevindt zich in de dans met Pluto (voor de astrologische kenners: het betreft een driehoek aspect. Op 27 april 2021 naderen ze elkaar op een haar na. Pluto gaat daarna eerst nog even in de achteruitstand voordat het aspect op 28 augustus echt exact wordt).

Wanneer zich onverwerkt verdriet bevindt in het sociale veld van het collectieve bewustzijn, omdat de integriteit van mensen is geschonden, zullen we dit verdriet vroeg of laat moeten toelaten. Dit is een spirituele wet van de natuur. Hoezeer wij mensen kunnen proberen dit verdriet te onderdrukken, uiteindelijk zullen we een knieval moeten maken en het leed dat is veroorzaakt moeten erkennen. We moeten dan echt diep door het stof gaan, spijt betuigen voordat we weer met een schone lei verder kunnen met elkaar. Bij Sedna is het aanhoren van alleen een ‘sorry’ niet genoeg. De toeslag affaire is hier in onze huidige tijd een voorbeeld van. Maar er zijn meer zaken die momenteel zichtbaar worden, zoals bijvoorbeeld de misstanden die plaatsvonden bij adoptieprocedures en het verborgen leed van de verdwenen kinderen uit bijvoorbeeld AZC’s.

Sedna geeft ons een ongemakkelijk en onbehaaglijk gevoel. De ‘natuur’ slaat alarm en we worden gedwongen onder ogen te komen, wat we misschien diep van binnen liever verborgen willen houden. Echter wanneer de deksel eenmaal wordt opgelicht, is er geen weg meer terug… Op 28 februari, ontmoeten Sedna en Mars elkaar in het teken Stier. Of we het nu willen zien of niet, Sedna de mythische godin van de noordelijke poolzee is opgemerkt en ze laat zich niet meer wegdrukken ….