Bijna kerst en het nieuwe jaar staat weer voor de deur. Voor mij persoonlijk bestond 2022 voor een groot deel uit schrijven. Hoewel ik het hele jaar gewend ben om te schrijven over de diepere dingen van het leven, past het vooral ook bij de sfeer van de decembermaand.
De groef in de grammofoonplaat van de levenservaring van het collectief zit diep en de verwerking ervan staat nog maar in de kinderschoenen. Maar dat de heling van de groef is begonnen zie ik als een van de hoogtepunten van het jaar 2022! Verdriet is niet langer onbestemd, maar lijkt langzamerhand een plek te krijgen nu Sedna actief is geworden door de driehoek die zij maakte en nog steeds maakt met Pluto. Veel mensen werken hard aan bewustwording. Daarbij hoort ook het doorbrekend besef dat we niet keer op keer hetzelfde riedeltje af hoeven te draaien en ons iedere keer persoonlijk geraakt hoeven te voelen en onze energie te verspillen. Dit is een belangrijk kantelpunt in de geschiedenis. De angst voor onze nietigheid en kwetsbaarheid was zo met ons verweven geraakt dat we waren gaan geloven in onze machteloosheid. Stap voor stap wordt alles anders…
Wat ik persoonlijk een plek mocht geven was de gevoelde veront-waardiging. De betekenis van het woord moest ik van binnenuit doorleven en begrijpen. We hebben elkaar zo lang gezien als vijanden en niet als gelijke, dus waren we geneigd onszelf niet naast de ander, maar boven of onder de ander te plaatsen. En zij die in een machtspositie bevinden, lijken soms geneigd van bovenaf door hun gekleurde bril van wantrouwen een blik naar beneden te werpen. Door neer te kijken op hen die we wantrouwen, wordt er ruimte gecreëerd voor de ver-ontwaardiging en worden mensen aangetast in hun waardigheid.
De levens van onze voorouders leven in ons en de niet geheelde wonden worden aan ons overgedragen. Zoveel oorlogen verder en velen worden geraakt door een gevoel van verontwaardiging. Waar moeten we beginnen? Wat moet er gebeuren voordat we het eindelijk echt kunnen gaan omkeren?
Nooit is het ons gelukt om de telkens terugkerende ontwaardiging op te lossen. In de weerstand schieten, het opboksen, duwen en trekken heeft ons nooit verder geholpen, integendeel. We werden alleen maar murw gemaakt en langer in de greep van angst gehouden. Er lijkt maar geen eind aan te komen. Echter het mooie is: als alles vastloopt, kunnen we gewoon van richting veranderen! (thema Quaoar). Dit vraagt om een reset (thema Gong Gong). We hebben nu lang genoeg in angst geleefd en de spelregels van het onvolwassen ego gevolgd en het leven als een wedstrijd met winnaars en verliezers beschouwd. Maar het leven is een spel. Wij waren het alleen vergeten… Te lang hielden we inefficiënte overtuigingen levend. Maar leugens veroorzaken nu eenmaal altijd pijn en stress. Alleen eerlijk zijn tegen onszelf zal ons uiteindelijk echt vooruit gaan helpen!