Het teken op de ascendant (AC) en de aspecten op de ascendant geven aan hoe we dingen in gang zetten, hoe we aan dingen beginnen. Telkens wanneer we nieuwe stappen zetten op ons levenspad nemen we de sfeer, die hoort bij de ascendant, met ons mee. De ascendant is zeg maar ons vertrekpunt, ons beginpunt. Omdat iedere stap die we zetten telkens een nieuw begin inluidt, nemen we gedurende ons leven dit beginpunt voortdurend met ons mee. Soms zetten we een grote stap, soms een gewone stap, maar iedere stap is er één. Het begin is dus niet statisch en ligt niet stil, maar reist met ons mee.
De manier waarop wij stappen nemen, wordt gekleurd door het teken op de ascendant. Zo heeft het horizontale levenspad voor iemand met het teken stier op de ascendant een stierkwaliteit. Of zoals Melanie Reinhart het zegt in het boek Incarnatie, we ondernemen dan een stierenreis. Stier hoort bij de planeet Venus en deze planeet geeft dan ook veel informatie over de stappen die we zetten.
Tijdens deze reis die jij maakt vinden er voortdurend ontmoetingen met anderen plaats en iedere keer wanneer er zo’n ontmoeting plaatsvindt, brengen we de sfeer van de ascendant mee in de relatie met de ander. De ascendant zou je ook kunnen zien als een hand op onze rug die ons voorwaarts duwt, terwijl wij in contact treden met de ander.
De ontmoeting met deze ander wordt overigens aangegeven door de descendant (DC). Tijdens een ontmoeting wordt er energie uitgewisseld en via de ander ontmoet je ook jezelf (je leert jezelf kennen via de ander). In die zin geeft de ascendant ook de ik-gerichte motivatie aan (jouw stappen, jouw drijfveer) en de descendant geeft dan die van de ‘ander ‘ aan.
De as tussen ascendant en descendant wordt ook wel vergeleken met de horizon. Het horizontale levenspad dat wij op het aardoppervlak bewandelen kunnen we dus associëren met de lijn (de weg) tussen de ascendant en de descendant.
Naast de ascendant, descendant as, is er echter ook nog een verticale as in het kruis. De as tussen het Imum Coeli (IC) die beneden ligt en het Medium Coeli (MC) bovenaan. Deze as kruist de horizontale as, onze horizontale pad. Beide assen vormen samen een kruis en dit kruis met vier hoekpunten (maar met een middelpunt = vijfde punt, waar de lijnen elkaar kruizen in het midden) symboliseert ons aardse leven. Zo geeft het getal vier het vierkant aan, het blok, de materie.
Wanneer we het aardse leven niet innerlijk tot evolutie brengen (onze wezensenergie niet in beweging zetten) dan komt onze persoonlijke groei tot stilstand. We komen dan vast te zitten in het kruis.
Toen ik hier een poosje geleden over nadacht, werd de symbolische betekenis van Jezus, gewond en vastgeketend aan het kruis mij ineens duidelijk. Wanneer we namelijk vastgespijkerd zitten binnen de vier muren van het leven, vastzitten in de materie, vastzitten in het aardse (gesymboliseerd door het kruis), dan resulteert dit in lijden.
Hoewel dit stof tot nadenken kan geven, wil ik dit idee voor nu even loslaten en teruggaan naar de verticale as.
Zoals het grondwater in de bodem voeding geeft aan planten, zo geeft, in het meest gunstige geval, het IC voeding aan onze behoefte aan geborgenheid en veiligheid. Ook het IC heeft dus invloed over de manier waarop we stappen zetten. Zeg: hoe voedzamer de grond onder onze voeten, hoe steviger onze stappen op de bodem (het horizontale pad) . Het IC zouden we dan ook kunnen associëren met het water dat zich in de bodem onder het horizontale pad bevindt. Of we ons veilig voelen en stabiel hangt dus af van het IC. Het IC geeft een aanwijzing op de vraag of wij ons thuis voelen op het pad dat wij bewandelen? Voelen we ons verbonden of staan we er alleen voor en voelen we ons buitengesloten (emotioneel ondervoed)? Reizen we in verbondenheid samen met onze verwanten? Is er een thuis om naar terug te keren wanneer het regent? Een dak boven ons hoofd waar we kunnen schuilen of een zacht kussen waar we tijdens onze reis op kunnen uitrusten? En we kunnen ons ook afvragen: zijn we in staat om het gevoel van geborgenheid ook zelf te creëren? Of anders gezegd: hoe kunnen we het onszelf zo gemakkelijk, veilig en comfortabel mogelijk maken? Wat kunnen we zelf doen om onze bodem te optimaliseren?
Het IC geeft ons een geschenk in de vorm van emotionele energie, of we er nu blij mee zijn of niet we moeten het aannemen en accepteren, maar we kunnen er wel zelf aan sleutelen. Zoals een boer zijn land kan bewerken en de grond kan optimaliseren door het om te ploegen, te bemesten enzovoorts, zo kunnen wij ook onze levensbodem vruchtbaarder maken.
Het IC heeft betrekking op het nest waarin we geboren worden, ons thuisgevoel, ons gevoel voor veiligheid en bescherming. Het IC heeft invloed, komt van binnenuit de aarde en drukt een stempel op ons gevoelsmatige manier van zijn.
Wanneer de bodem onder onze voeten wankel voelt, wanneer onze wortels zich niet stevig in de grond kunnen verankeren, heeft dit automatisch invloed op hoe wij onze stappen zetten. Op die manier beïnvloedt het IC ons gevoelsmatige manier van zijn tijdens onze reis. Zo kunnen we vanuit een krachtige AC vertrekken, maar wanneer we tijdens onze reis van AC naar DC onveilig voelen, onbeschermd of wanneer de bodem onder onze voeten drassig, moerassig, moeilijk begaanbaar of kurkdroog is, kunnen we vermoeid, uitgeput of dorstig raken. Het IC heeft op een niet altijd zichtbare wijze, dus invloed op ons innerlijk gevoel wanneer er een ontmoeting plaatsvindt op het DC.
Vanuit het IC punt stijgt de energie in het midden door de horizontale as recht naar boven. Dit punt boven de horizon noemen we het MC. Hier kunnen wij onze prestaties en de wereld onze meesterschap tonen.
Het element dat bij het IC hoort is water. Zodra de energie van water het punt met de horizontale as kruist komt de energie vanuit de grond omhoog en wordt meer tastbaar. Het water maakt plaats voor de vorm (element aarde). Over het gedeelte van de as dat zich boven de horizon bevindt, lijken we meer inspraak te hebben. Zo kunnen we invloed uitoefenen over onze creaties en deze in de openbaarheid brengen. In het gunstigste geval sturen we onze in vorm gegoten creaties naar het hoogste punt van het kruis en bereiken we in ons leven het hoogst haalbare. We bouwen, vormen met onze inbreng als het ware een constructie dat iets toevoegt in de wereld.
Ook voor het MC is een goede voedingsbodem belangrijk en zullen wij het dus moeten doen met de gegeven omstandigheden en de middelen die we hebben die horen bij het IC, maar niets is onmogelijk.
Tijdens onze levensreis leren we van onze ontmoetingen met de ander (DC). Hoe meer we openstaan voor de leerervaringen die contacten met zich meebrengen, hoe beter wij onszelf leren kennen. Hoe bewuster wij ons ook kunnen worden van de elementaire energieën die werkzaam zijn gedurende onze reis door het leven (zoals onze drijfkracht-AC, element vuur; de staat van onze voedingsbodem en onze behoeftes hierin -IC, element water; andere keuzes/opties die er zijn – DC, element lucht), hoe beter wij voor onszelf kunnen zorgen. Zo kunnen we door het aangaan van relaties, door het onder ogen zien van onze tekortkomingen (en ook kwaliteiten) onszelf ontwikkelen. Dat is evolutie, de evolutie van onze persoonlijkheid. Dit wordt kenbaar gemaakt door het MC.
Het kruis met de AC – DC as en het IC – MC as is ons houvast in het leven. Het is als het geraamte in ons lichaam, het skelet waaromheen wij onszelf draperen, ons aan kunnen ophangen en vasthouden tijdens ons leven.
Tot slot is er nog het punt waar de lijnen elkaar kruizen, het vijfde punt. Hier komt alles samen, hier bevindt ons besturingscentrum van ons ware zelf. Hoe beter de vier hoekpunten in balans zijn, hoe sterker ons besturingscentrum kan functioneren, hoe krachtiger ook onze ‘ik’ zich in de wereld kan handhaven. Het kruis is als de vier spaken in het levenswiel, met het middelpunt als krachtcentrum.