Herken je het gevoel van tegen de stroom inzwemmen? Het gevoel weerstand te moeten bieden tegen logge dichtgetimmerde, rechtlijnige structuren en vastgeroeste emotieloze ideeën? Herken je de behoefte sneller te willen dan de trage snelheid waarmee je omgeving zich bediend? Herken je die moeheid die zich vastzet in je lijf, in je spieren? Die moeheid die je minder soepel, minder flexibel en minder beweeglijk maakt? De moeheid die ontstaat doordat je het gevoel hebt telkens opnieuw te moeten strijden voor de waarheid of te moeten opboksen tegen de druk van de buitenwereld? Soms kost alles zoveel moeite of zijn mensen zo kortzichtig, argwanend of niet oprecht en geïnteresseerd dat het je leegzuigt.
Het tegenovergestelde van de hierboven geschetste toestand is ‘flow’. Je bewustzijn concentreert zich tijdens de flow-ervaring volledig op je handelingen in het hier en nu. De factor tijd verdwijnt naar de achtergrond en je zou kunnen zeggen dat binnenwereld en buitenwereld één worden. Wanneer je in een dergelijke staat van ‘flow’ bevindt, is het alsof je zonder enig gevoel van weerstand doorstroomt op een onzichtbare rivier(of energiestroom) die je gelukkig stemt.
Tijdens de ‘flow’ ben je overigens geen willoos slachtoffer van het lot, maar ben je een behendige speler op het spelbord van het leven. Als een zeiler laveer je over de golven en bepaal je zelf of je de wind wel of niet in de zeilen vangt. Tijdens de flow-ervaring sta je los van een automatische, mechanische manier van handelen. Je handelingen hebben een betekenis en je creaties komen voort uit een gevoel van vertrouwen en vooral ook bezieling.
Moe worden we wanneer we binnen de structuur waarin wij ons bevinden op weerstand stuiten. We kunnen niet vooruit en we kunnen onze creativiteit en oorspronkelijkheid onvoldoende de ruimte geven, of in astrologische termen: we kunnen onze zonnekracht niet op een positieve en volwaardige manier uitleven. In zo’n geval bevinden we ons in een soort bubbel die ons afremt en onze scheppingskracht beperkt.
Wanneer je verlangt naar de flow-ervaring dan moet je zonder enig gevoel van beperking en wantrouwen, de ruimte en tijd hebben om je eigen ingeving te volgen. Flow heeft dus te maken met vormloosheid. Toch leert de ervaring dat we bij het uitvoeren van oorspronkelijke ideeën kunnen stuiten op weerstand. Soms moet je bijvoorbeeld eerst iemands gedachtegoed en scepsis naast je neerleggen en een portie overtuigingskracht tonen voordat je iets kunt doorzetten. Het vraagt om een portie moed wanneer je je innerlijke stem wilt volgen, vooral wanneer deze haaks staat op de traditie van het systeem waarbinnen je leeft. Toch durf ik te beweren dat diegene die de taal van het hart verstaat in staat is om dwars door het bestaande heen te breken, mits hij of zij een gevoel voor timing en oprechtheid heeft ontwikkeld.
We zijn het ons veelal niet bewust, maar de energetische stroom die ons voortstuwt en in de gemoedstoestand van flow brengt, ontspringt uit ieders hart. Muren kunnen verdwijnen en nieuwe paden verschijnen. Uiteindelijk is niets opgewassen tegen de zingevende pure kracht van deze hartstroom. We moeten ons overigens wel realiseren dat niet alles wat we willen, oprecht uit ons hart komt.
Het resultaat, de schoonheid en de zin van iedere creatie ligt in onze handen. Hoe meer we onze hart laten spreken tijdens het vormgeven van onze creaties, hoe mooier het resultaat. Alleen wanneer je je hart volgt, kun je tot de verrassende ontdekking komen dat creativiteit zin heeft…