Keer op keer weven we taferelen en vertrouwen we op de voor ons bekende patronen, spinnen onze draden en voeden onze geest met vliegjes die we in ons web gevangen weten te houden. Voortdurend creëert het ego zijn eigen draden en weet het zichzelf te verbinden met het leven, als een spinnenweb in een struik….