Ooit zou Neptunus met zijn enorme zwaartekracht Cheiron binnen zijn baan hebben getrokken. Net als de Plutoïden is hij dus uit de Kuipergordel afkomstig. Hij heeft zich als het ware op de voorgrond geslingerd en lijkt daarmee de aandacht naar zich toe te willen trekken. Dit is geheel anders dan Sedna, het zogenaamde ver afgelegen ‘familielid’.
Naast Cheiron heeft ook Sedna te maken heeft met lijden, gekwetstheid en opgelopen trauma. Soms krijg is de vraag: wat is nu het verschil tussen deze twee? Beide verstoten, beide getraumatiseerd, zowel Cheiron als Sedna zijn verbonden met pijn, en de verwerking van leed, maar wat is het verschil?
Cheiron zouden we kunnen zien als de stille kracht die in ieder van ons besloten ligt om patronen te doorbreken, de geschiedenis te helen en de rode verstikkende draden die je energetisch belemmeren om een vrije ziel te zijn door te breken (Cheiron staat niet voor niets tussen de planeten Saturnus en Uranus in). Cheiron heeft zeg maar de intentie om je ziel te helen door het verhogen van je weerstand.
Cheiron wacht als het ware zonder oordeel tot het juiste moment dat jij klaar bent om zijn helende kracht te benutten. Hij gaat over het vermogen weerstand te bieden tegen problemen die afkomstig zijn uit het veld van de familieclan.
In de mythe lukte Cheiron het om weerstand te bieden tegen het trauma van de afwijzing door zijn ouders. Hij is zich uiteindelijk geheel van zijn familie gaan onderscheiden en is er zelfs bovenuit gestegen met zijn wijsheid en kennis over geneeskunde. Cheiron hoort bij de familie van de ruwe en niet al te vriendelijke Centauren, maar Cheiron liet dit hele door egogedreven stuk in zijn persoonlijkheid los.
Veel van onze onbewuste overtuigingen, gedragingen en patronen vinden hun oorsprong in familie waarin we zijn opgegroeid. Zowel bekrachtigende als beperkende patronen kunnen we in ons leven aannemen (op onze schouders nemen). Onbewust kunnen beperkende ervaringen en patronen ons in de weg gaan zitten (beperken in ons zijn). Met het verstand kunnen we niet altijd bevatten welke banden en patronen ons ongemerkt in de greep houden en telkens leed blijven veroorzaken. Pas wanneer we ons bewust worden dat een overtuiging, bagage, aangeleerd of automatisch gedrag niet werkelijk bij ons hoeft te horen, maar losgekoppeld kan worden, kan het helend vermogen ingeschakeld worden. Zo kun je jezelf helen door blokkades in energie te doorbreken zodat leed niet telkens opnieuw beleefd hoeft te worden (niet door jou en niet door een eventuele volgende generatie). Je hoeft jouw pijn niet ongewild en ongemerkt in stand te houden en door te geven aan je kinderen. Cheiron zegt zoiets als: ik toon weerstand, ik bezit het vermogen mijzelf in het heden te helen van oude wonden (ik kan mij ervan losmaken, ik kan er als het ware boven uit stijgen, zodat wonden omgezet kunnen worden in krachten).
Cheiron wacht zonder oordeel tot het moment jij klaar bent zijn kracht te benutten. Zijn symbool lijkt op een sleutel en geeft daarmee aan de sleutel van persoonlijke vrijheid in handen te hebben. Cheiron treedt naar voren wanneer je weerstand biedt tegen overtuigingen en banden die je door de familie is ingefluisterd (energetisch). Symbolisch zien we dit terug in de mythe waar Cheiron een bijzondere gouden harp kon bespelen. De muziek scheen zijn beluisteraars een inzicht te verschaffen, iets wat niet met menselijke spraak te verkrijgen was. We kunnen zijn helende inzichten dan ook niet via het verstand ontvangen. We mogen luisteren naar de muziek, luisteren naar de tonen die ons raken en voelen wat ons van binnen raakt.
Zoals ik schreef, heeft ook Sedna te maken met pijn. Maar zij zegt zoiets als: We kunnen uit eigenbelang keuzes maken die schadelijk zijn voor het algemeen belang. Dat wat wij willen, kan een schadelijk effect hebben op anderen. Wanneer we echter anderen schaden, schaden we uiteindelijk ook onszelf omdat we op een dieper vlak allemaal met elkaar verbonden zijn. Wanneer je een dader bent en liefdeloos handelt, ben je dus tegelijk ook slachtoffer van dit handelen.
Sedna wijst ons op het belang van empathie en inlevingsvermogen. Oog hebben voor het effect van je handelen, zien wat iets doet met een ander en met het grote geheel. Dus dat betekent dat we niet ons behoeftig ego-zelf ten koste van de ander moeten inzetten om ons eigen hachje te redden, of om de eigen driften te bevredigen.
Sedna gaat over het inzicht krijgen in onze keuzes. We kunnen keuzes maken die beter zijn voor het milieu bijvoorbeeld, of het gelijkwaardige evenwicht tussen mannen en vrouwen eerbiedigen of vriendelijk zijn voor het welzijn van dieren. Ja je mag trouw zijn aan je wezenlijke behoeftes, ruimte nemen voor je eigen verlangens, je passies leven, als je daarmee maar niet de ander opzettelijk beschadigd omdat het jou beter uitkomt. Daarbij mag je best de leefregels van groep ter discussie stellen. Ongehoorzaamheid kan ontstaan vanuit het verlangen het hoogst haalbare uit het leven te halen, vanuit het verlangen om hartvervulling te laten uitkomen. Ongehoorzaamheid hoeft geen teken van disrespect te zijn, maar kan ook best een daad van liefde zijn. Als je maar handelt uit liefde, want dan zet je liefde in beweging. Maar als je handelt uit egoïsme dan veroorzaak je schuld.
Zoals ik hiervoor schreef: we zijn op onderliggend niveau allemaal met elkaar verbonden. We kunnen elkaar voeden en samen zo dienstbaar zijn aan het totaal en samen in eenheid leven of we kunnen elkaar vernietigen. Dit zien we ook symbolisch terug in de het mythische aspect van Sedna als moeder van de zeedieren en voedster van de mens. Wanneer je de moeder van de zeedieren pijn doet, zal de mens verhongeren.
*Meer staat te lezen in mij reader: Sedna’s keuze. Zie bij Kiosk.