“De mens en zijn schaduw: als een reus torent hij uit boven de massa, maar in zijn hart blijft hij een dwerg!”
Orcus is naast Pluto een Romeinse / Etruskische god voor de onderwereld. Wanneer de angst voor onze tekortkoming in ons geheugen staat gegrift, gaan we ook alles vanuit die waarheid zien. Onze onkunde brengt frustratie en mogelijk ook schaamte met zich mee. Om alle risico’s te vermijden zijn we ertoe geneigd om onze ware grootsheid (zielskwaliteit) onder de grond te stoppen en bovengronds in onze persoonlijkheid de vorm van een sterke reus of misschien zelfs een wolf aan te nemen. Pas wanneer je je eigenwaarde weer kunt opgraven kan ware grootsheid terugkeren.
*Orcus wijst ook op het belang van het (uit)dragen van onze kwaliteiten (innerlijke rijkdom), het manifest maken van liefde. Wanneer we echter vasthouden aan een gevoel van tekortkoming blijven wij in de schaduw van onze ware grootsheid.
Als Pluto staat voor de mythische held die de onderwereld intrekt om daar het licht aan te zetten, staat Orcus voor de antiheld die de wereld van het licht en schaduw gescheiden houdt.
*Intentie:
Opheffen angst voor tekort. Onder ogen komen van de eigen kwaliteiten en talenten. Iets te bieden hebben. De inhoud belangrijker maken dan de buitenkant. Je frustraties, schaamte en pijn in eigendom nemen. Uit je eigen schaduw stappen. De wil om inhoudelijk grootse dingen te bewerkstelligen. Besef van tijdelijkheid. Innerlijke rijkdom delen.
*Vragen:
Waarin ervaar jij een tekort maar heb je in wezen veel te geven? Welke (ziels)talent bezit je maar hou je mogelijk onder de pet of zet je in de schaduw? Waarin voel jij je misschien slecht en/of niet voldoende serieus genomen? Waar schaam je je misschien voor? Wat mag je gaan belichten en verlichten? Wat heb je te geven? Wat heb je te bieden?
Het symbool van Orcus
Het bovenstaande symbool dat ik gebruik voor Orcus, wordt door sommige astrologen ook wel als symbool voor Pluto gebruikt. Pluto is Orcus z’n astronomische tweelingbroer. Orcus wordt ook wel de anti-Pluto genoemd omdat zijn baan rond de zon precies tegengesteld is aan die van Pluto. Als Orcus in zijn aphelium (het punt waar de afstand tot de zon het grootst is) dan bevindt Pluto zich in zijn perihelium (het punt dat het dichtst bij de zon gelegen is) en omgekeerd. Vanuit astronomisch perspectief is Orcus dus het spiegelbeeld van Pluto.
Het symbool doet mij denken aan de rijksappel. Dit was in het verleden een attribuut van keizers en ook koningen: een (gouden) bol met daarboven op een kruis. De rijksappel stelt de wereld voor. De persoon die het object in zijn hand heeft, bezit (draagt) de wereld. Het is dan ook het symbool van wereldlijke macht.
Orcus
We zien zijn naam terug terug als Oger, Ogro of Ogre. Dit zijn grote, lelijke, oorlogszuchtige mensachtige, bebaarde monsters, aardmannen of reuzen. De Italiaanse Orco (een soort boeman) voedt zich met mensenvlees. We treffen hem ook aan als Orc in ‘de Lord of the rings’ en in sommige computerspellen wordt hij gepresenteerd als een sadistisch monster of een demon van de hel. En ook uit de woorden orka en orkaan kunnen wij zijn overweldigende en alles absorberende energie opmaken.
Net als Pluto is Orcus verbonden met de dood en de onderwereld. Hoewel de Romeinen hem als benaming en god van de onderwereld ‘adopteerden’, zouden zijn wortels liggen bij de ontwikkelde Etruskische samenleving. Zij gaven de mythische bewaker van de onderwereld de naam Calu, of Aita. Calu werd overigens ook geassocieerd met een harige vleeseter waar je maar beter niet aan ten prooi kon vallen, namelijk: de wolf. Ook de angstaanjagende sluwe wolf komen we in menig sprookje tegen. Wolven hebben de reputatie van meedogenloze moordenaars, die voor hun plezier doden. Een Latijns gezegde luidt: Homo homini lupus, wat betekent: de mens is een wolf voor zijn medemens. Nog even terzijde: het is mij opgevallen dat we in mythes en sprookjes van reuzen en wolven schapen tegenkomen.
In de astrologische duiding heeft Orcus betrekking op de angst om je meest dierbare bezit, namelijk: je reputatie, te verliezen. Dit door toedoen van krachten die erop uit zijn om je gevoel van zelfrespect (eigenwaarde) te beschadigen. Denk hierbij aan de beschadiging van verworvenheden, zoals: expertise, kennis en kunde, verrichte prestaties enzovoorts.
Waardigheid kan je worden ontnomen uit jaloezie, onbegrip, angst voor machtsverlies of puur uit gebrek aan inzicht. Het kan echter ook zijn dat wij onze macht hebben misbruikt, onze talent te grabbel hebben gegooid of vanuit onze positie bezit hebben toegeëigend die de grens van de bedoelde schepping overscheidde. Het kan zijn dat we uit angst voor tekortkoming en uit gebrek aan vertrouwen tegen eer en geweten hebben gehandeld en daarmee de balans tussen geven en nemen hebben verstoord.
Wanneer het ons voor de wind gaat, wanneer we denken dat er ergens meer winst valt te behalen, kan het gebeuren dat wij uit materiële overwegingen keuzes maken die op zielniveau niet met de innerlijke waarheid resoneren. Met andere woorden: wij negeren de stem van het geweten, de stem van innerlijke wijsheid. Wanneer je meer neemt dan je toekomt, jezelf verrijkt ten kostte van hogere principes stap je met open ogen in de kuil van het monsterlijk ego. Door de waarheid in onszelf te negeren en de grens van het liefdeloze te overschrijden kiezen we voor de schaduwkant van het leven.